هفتم تیر یادآور واقعه ای تلخ است كه ملت را به سبب از دست دادن ۷۲تن از یاران امام راحل در ماتم فرو برد و شهید روحانی سید محمد تقی حسینی طباطبایی سیستانی نامش از این دیار در تاریخ جاودانه شد.
تولد در خانواده ای انقلابی
سیدمحمدتقی طباطبایی در یکی از روزهای زیبای سال ۱۳۰۷ در یک خانواده محروم کشاورز روستای چلنگ از توابع شهرستان هامون سیستان در خانواده ای روحانی و متدین دیده به جهان گشود.
پدر بزرگش سید حسن از روحانیون مبارز شهر بود که به علت سخنرانی های کوبنده بر علیه رضاخان به بیرجند تبعید شد و پدرش نیز مردی پرهیزگار و از معتمدان سیستان بود که سیدالشهدای سیستان خوی مبارزه طلبی و حق خواهی را از سوی آنان به بهترین شکل به ارث برد.
وی از همان دوران نوجوانی به مطالعه کتب اسلامی و نهج البلاغه علاقه وافری داشت و در سن ۱۶ سالگی دوره صرف و نحو و معانی بیان را در حوزه علمیه شهر زابل آموخت.
در سال ۱۳۲۵ هجری شمسی به شهر مقدس مشهد و در مدرسه بالاسر که مملو از فضای روحانی بود، مشغول ادامه تحصیل شد و مدتی را در مدرسه نواب آن شهر برای تحصیل معارف اسلامی گذراند.
وی در شهر مشهد با بهره گیری از محضر اساتیدی چون مرحوم آیت الله ادیب نیشابوری، حاج میرزا احمد مدرسی، شیخ کاظم دامغانی، شیخ هاشم قزوینی، میرزا جواد آقا تهرانی و آیت الله العظمی میلانی دروس اصول، فلسفه، احکام و فقه را آموخت.
شهید طباطبایی در سال ۱۳۴۰ قصد اقامت در تهران را داشت که با درخواست مردم زابل، برحسب وظیفه شرعی در سیستان و بلوچستان ماند.
وی در سال ۱۳۴۲ نمایندگی دفتر آیت الله العظمی حکیم را در زابل برعهده گرفت و بنا به دستور این مرجع عالیقدر، یک باب مسجد، کتابخانه و مدرسه به نام وی در این شهر بنا کرد.
پس از رحلت آیت الله حکیم، شهید طباطبایی به ندای حضرت امام خمینی (ره) لبیک گفت و با آغاز نهضت اسلامی ۱۵ خرداد، وی پرچم انقلاب اسلامی را به رهبری مرجع عالیقدر جهان تشیع در شهر زابل و استان سیستان و بلوچستان برافراشت.
شهید طباطبایی ذوقی سرشار، قلمی توانا و ایمانی خالصانه و تقوائی عارفانه و دلی پر از مهر و محبت داشت، به این جهت که همان که پس از طی مراحل تحصیل به زادگاه خود که سمبل فقر فرهنگی و اقتصادی کشور بود، بازگشت تا به هدایت قومش بپردازد، تا دستشان را بگیرد و در نابه سامانی ها یارشان باشد و در دشواری های شریک مصیبت هایشان، این نشان دهنده روح بزرگ این شهید بود.
پناهگاه تبعید شدگان
شهيد حسينی طباطبايی در سال ۱۳۴۴ اقدام به ايجاد كتابخانه‌ای درمسجد حكيم زابل کرد و بدينوسيله تعدادی از جوانان حقيقت خواه اين شهرستان را مجذوب خود کرد.
وی همواره همراه و هميار كسانی بود كه رژيم پهلوی آن ها را به سيستان تبعيد می كرد و هنگامي كه مرحوم آيت الله طالقانی به اين منطقه تبعيد شد شهيد طباطبایی يخچالی برای ايشان فرستاد كه به همین منظور مورد بازخواست شهربانی قرار گرفت.
حمايت آيت الله سيد محمد تقی حسينی طباطبايی از تبعيد شدگان به قدری بود كه ايشان به عنوان مامن و پناهگاه اين افراد به حساب می آمدند و حتي تبعيد شدگان ديگر شهرهای سيستان و بلوچستان را نیز حمايت می كرد.
وی در زمانی که ساواک به شدت روحانیت را تحت کنترل و مراقبت داشت خدمات صادقانه ای را به مقام معظم رهبري در زمان تبعيد به ايرانشهر و همچنين حجت الاسلام راشد يزدی و مجد الدين محلاتی و آيت الله مكارم شيرازی در چابهار و نیز آيت الله طالقانی انجام می داد.
پس از قیام خونین ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ و فوت آیت الله حکیم زندگی سیاسی «حجت الاسلام طباطبائی» وارد مرحله جدیدی شد.
وی درجریان انقلاب شکوهمند انقلاب اسلامی در سال ۵۷، نقش مهم و ارزنده ای در بسیج و ساماندهی نیروهای مردمی علیه حکومت ستم شاهی داشت و در چند ماه مانده به پیروزی انقلاب برای آگاهی مردم از اهداف مقدس نهضت امام، از شخصیت های دینی برجسته دعوت می کرد تا به منطقه سیستان بیایند و به افشای ماهیت رژیم بپردازند. وی که به عنوان نماینده مردم در شهر زابل انتخاب شده بودند در پناه دادن و کمک به خروج انقلابی ها و مبارزان از کشور به خصوص «شهیداندرزگو» نقش اساسی داشت.
خانه او پناه دردمندان و تبعیدشدگان به زابل بود که به همین جهت مورد تعقیب ساواک قرار گرفت و مدت ها در زندان قصر تهران زندانی شد.
حضور در زندان موجب آشنایی ایشان با مبارزان انقلاب اسلامی همچون مرحوم «آیت الله غفاری» و «حجت الاسلام معادی خواه» و «شیخ جعفر شجونی» شد.
حمايت شهيد حسينی طباطبايی از نهضت امام خمينی (ره) و فعاليت‌هايی كه برای آگاهی مردم سيستان و بلوچستان نسبت به اين نهضت صورت می داد در اوايل دهه پنجاه از ديد ساواك پنهان نماند به خصوص اينكه نامبرده به عنوان يكی از عوامل اصلي تهيه و توزيع رساله امام در منطقه سيستان شناخته شده بود.
شهيد حسينی طباطبايی علاوه بر حمايت كامل از تبعيد شدگان و سخنرانی های متعدد عليه رژيم ستمشاهی، كمك به خروج از مرز و پناه دادن مخفيانه افرادی كه تحت تعقيب رژيم بودند می کرد و روحانيت تحت تعقيب رژيم كه می خواستند از مرز خارج شوند پس از اينكه وارد اين شهر شده، از طرف حوزه علميه قم و اشخاصی چون رهبری معظم انقلاب، حجت الاسلام و المسلمين رفسنجاني و آيت الله مشكيني به این شهید سفارش می شدند.
با اوج گیری مبارزات مردمی و گسترش نهضت امام خمینی (ره)، شهید طباطبایی ضمن همراهی مردم منطقه، سخنرانی و بیانیه های امام راحل (ره) را که به وسیله تلفن به وی مخابره می کردند، ضبط و با همکاری جمعی از مبارزان در میان مردم منتشر می کرد.
با گسترش حرکت انقلابی شهید طباطبایی ساواک وی را به شدت تحت کنترل و بارها مورد شکنجه و آزار قرار داد.
در سال ۱۳۵۲ که گروهی از دانشجویان توسط ساواک دستگیر شده بودند براساس اقرار تحت شکنجه یکی از آنان، ساواک به منزل و مدرسه و نیز مسجد شهید طباطبایی هجوم آورد و وی را دستگیر کرد.
شهید طباطبایی پس از انتقال به کمیته امنیت تهران، به مدت یکسال تحت سخت ترین شکنجه ها در زندان قصر محبوس شد و پس از آزادی از زندان بدون هیچ واهمه ای مسیر اطاعت از مرجعیت را ادامه داد و در برگزاری تظاهرات ضد رژیم، راهپیمایی و اعتراضات مردمی را هدایت می کرد.
وي پس از آزادي از زندان ممنوع المنبر شد و اما اين اقدام ساواك نتوانست ذره‌اي ترديد در دل اين مجاهد نستوه به وجود آورد و كماكان فعاليت خود را عليه حكومت ادامه و گسترش داد و به جای استفاده از منبر، كه امكانش نبود پشت تريبون مسجد می ايستاد و حتي نشسته دركنار مردم اقدام به سخنرانی عليه رژيم مي‌کرد.
ساماندهی نیروهای مردمی
وی در جريان انقلاب شكوهمند اسلامي در سال ۵۷ نقش مهم و ارزنده‌ای در بسيج وساماندهی نيروهای مردمی عليه حكومت ستمشاهی داشت و در چند ماه مانده به پيروزی انقلاب برای آگاهی مردم از اهداف مقدس نهضت امام خميني (ره) از روحانيون سرشناس كشور دعوت می کرد تا به منطقه سيستان سفر كنند و به افشای ماهيت رژيم بپردازند.
مديريت و درايت وی موجب شد تا در طول تظاهرات مردم سيستان با كمترين درگيری و شهيد در اين منطقه پيروز و گروه‌های مختلف به حاشيه رانده شوند.
وي به دنبال پيروزی انقلاب اسلامی به عنوان اولين رئيس كميته انقلاب منطقه سيستان انتخاب گرديد و توانست گروه هائی را كه درصدد ايجاد انشعاب در صفوف مردم انقلابي زابل بودند شناسائی نموده و به آن ها اجازه فعاليت عليه انقلاب نوپا را ندهد.
شهيد حسينی طباطبايی به عنوان رياست دادگاه انقلاب اسلامي و رياست حزب جمهوری و سپس به عنوان اولين نماينده مردم سيستان در مجلس شورای اسلامی انتخاب شد و اولين نماينده‌اي بود كه در جريان عزل بنی صدر نقش كليدي داشت.
سید محمد تقی طباطبائی در طول سال های حیات خود کتب بسیاری را به رشته تحریر درآورد که می توان به «منطق منظوم»، «منتهی المیزان» و جزوه ای به زبان عربی در مدح حضرت علی نام برد.
شهید حسینی طیاطبایی قهرمان ملی شرق ایران
معاون استاندار و فرماندار ویژه زابل گفت: شهید آیت الله سید محمد تقی حسینی طباطبایی نماد اسوه مبارزات ضد سلطنتی قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران بود که در نهایت قربانی تروریست شد.
هوشنگ ناظری در اظهار داشت: شهید آیت الله سید محمدتقی حسینی طباطبایی با وجودی که فشارهای زیادی از سوی رژیم ستم شاهی بر او وارد می شد بازهم دست از سخنرانی های افشاگرانه علیه رژیم پهلوی بر نمی داشت و صدای مردم مظلوم سیستان را سر می داد و در تهیه سلاح برای مبارزان و انتقال آنان از مرز افغانستان و همکاری با تبعیدشدگان از سوی رژیم شاهنشاهی، تلاشهای چشمگیری می کرد.
وی افزود: شهادت شمار زیادی از نیروهای انقلابی و مسوولان رده بالای نظام جمهوری اسلامی، دانشمندان و مردم بی گناه بوسیله تروریستهای مزدور استکبار گواه بسیار خوبی بر قربانی بودن ایران است.
فرماندار زابل یاد آور شد: مردم سیستان با پیروی از روحانیت مبارز به ویژه آیت الله سیدمحمدتقی حسینی طباطبایی درحمایت از نهضت امام خمینی(ره) و مبارزه با رژیم ستم شاهی و سلطنتی پیشتاز بوده و در پیروزی انقلاب اسلامی نقش مهمی داشتند.
سرانجام پس از عمری مبارزه در راه احیای حق و مبارزه شهید طباطبایی در سن ۵۳ سالگی در برابر منافقان و زورگویان روز هفتم تیرماه سال ۱۳۶۰ به همراه ۷۱ کبوتر خونین بال دیگر در حادثه انفجار حزب جمهوری عاشقانه به سوی معبود ازلی پر گشود و پیکر پاکش را در زادگاهش زابل به خاک سپردند.
افزودن دیدگاه جدید